مدل 7s مک کینزی در دهه 1980 توسط مشاوران مک کینزی شامل تام پیترز، رابرت واترمن و جولین فیلیپز ارائه و توسعه پیدا کرد. از زمان معرفی، این ابزار توسط فعالان دانشگاهی و مشاوران بسیاری مورد استفاده قرارگرفته و یکی از ابزارهای معروف و شناخته‌شده برنامه‌ریزی استراتژیک  و ارزیابی  است. هدف این ابزار نشان دادن چگونگی قرار گرفتن 7 عنصر سازمانی مختلف در کنار هم برای رسیدن به حداکثر میزان از اثربخشی در سازمان و یا بررسی وضعیت موجود  می‌باشد. نکته اصلی در این مدل این است که تمام این 7 عنصر دارای ارتباط درونی با یکدیگر بوده و اینکه یک تغییر کوچک در یک بخش سازمان نیاز به تغییر در بخش‌های دیگر به‌ منظور حفظ انسجام و اثربخشی سازمانی می‌باشد.