هنری فایول  در کتاب مدیریت عمومی و صنعتی توضیح خود را با بیان این مطلب آغاز کرد که ویژگی هر سازمان و مشاغل صرف نظر از نوع، توسط شش نوع فعالیت ( شش دستورالعمل اصلی مدیریتی ) مشخص می شود:

1. فعالیت های فنی: (تولید و …)
2. فعالیت های بازرگانی: (خرید، فروش و …)
3. فعالیت های مالی: (به دست آوردن سرمایه و …)
4. فعالیت های امنیتی: (نگهداری اموال و …)
5. فعالیت های حسابداری: (تامین مالی اطلاعات و …)
6. فعالیت های مدیریتی: (برنامهریزی، سازماندهی و …)

فایول معتقد بود که 5 فعالیت اول به اندازه کاف شناخته شده و فعالیت ششم “ فعالیت های مدیریتی ” نیاز به توضیح بیشتر دارد.

با رشد و توسعه سازمان ها اهمیت مدیریت افزایش یافته و کنترل و ایجاد هماهنگی میان پنج عنصر دیگر نیز ضروری است . بر این اساس، فایول وظایف. مدیریت را اساسا به پنج عنصر و بعدها به هفت عنصر طبقه بندی نمود که بصورت اختصاری POSDCORB نامیده می شوند و عبارتست از:

1. برنامه ریزی ( برنامه ریزی )
2. سازماندهی ( سازماندهی )
3. کارگزینی ( نیروی انسانی )
4. هدایت ( هدایت )
5. هماهنگی ( Co_ Ordinating )
6. گزارش دهی ( گزارش دهی )
7. بودجه بندی ( بودجه بندی ).

نظر به فایول هر مدیری صرف نظر از ظهر نوع کار، در انجام همه این وظایف درگیر می شود، منتهی میزان درگیری آن متفاوت خواهد بود .مفهوم POSDCORB نه فقط به منظور ایجاد منافع مالی، بلکه تا حدودی در جهت واکنش به پیتر دراکر که در دهه های 1950 و 1960 سعی در اصلاح وظایف مدیریت در قالب چند رویه اصلی نظیر نوآوری و بازاریابی نمود ، توسعه و گسترش یافت ولی از آنجا که تصور اینکه یک مدیر حتی امروزه درگیر حداقل چند عنصر از عناصر هفتگانه POSDCORB نباشد مشکل است، لذا مفهوم POSDCORB کارایی خود را از دست نداده و به خوبی کار می کند. گرچه بین نیازهای مدیران در سطوح و سازمان های مختلف تفاوت وجود دارد، اما این تفاوت بیشتر در میزان هر یک از عناصر و نه در نوع عناصر است. یک راه آسان برای آزمایش اعتبار مفهومPOSDCORB این است که حذف یک یا چند عنصر آن از دامنه مدیر مسئولیت و سپس افزایش میزان عدم اطمینان آن مدیر مورد بررسی قرار گیرد. جالب است توجه داشته باشیم که گرچه POSDCORB همچنان باقی مانده است و اعتبار دارد.

اصول چهاردهمین گاه مدیریتی که توسط هنری فایول مطرح شده است، از مهمترین مفاهیم مدیریتی محسوب می شود، که به نظر می رسد، یکی از مهمترین مسائل است که هر مدیر نیاز به دانستن آن دارد، که باید در مدیریت باید مورد استفاده قرار گیرد. این اصول در نگاه اول به نظر ساده و روشن می آیند، اما به وضوح می توان عدم رعایت این موارد را نه تنها در مدیریت شرکت ها و صنعتگران کوچک و متوسط ​​بلکه در بزرگترین مدیران جهان مشاهده کرد. اصولی که فایول در اوایل قرن بیستم آنها را شناخت و اروپا و آمریکا مدتها پیش به آن اعتقاد داشتند و دست آنها را توسعه دادند.

1) تقسیم کار، به طوری که هرکاری به حداکثر کارایی خود برسد. (تقسیم کار: دامنه توجه و تلاش برای هر فرد یا گروه محدود، همچنین بهبود آشنایی و انجام کار)

2) تعیین اختیارات ( حق صدور دستور، که نباید بدون توجه به مسئولیت مورد نظر قرار گیرد )

3) نظم و انضباط (همه افراد دخیل در سازمان باید از یک اصول خاص پیروی شوند)

4) وحدت فرماندهی (به طوری که یک مرئوس به بیش از یک رئیس گزارش نمی کند)

5) وحدت رویه و اعمال همه کنترل ها از یک منبع به عبارتی باید یک وحدت هدف داشته باشد و تمام سازمان های انسانی دنبال یک هدف مشترک باشند.

6) مرتبط سازی علائم فردی به علاقه های سازمانی (پیوستگی تمایلات شخصی از تمایلات سازمانی)

7) توزیع عادلانه پاداش برای همه (اگرچه فایول علاقهای به تسهیم مزایا نداشت).

8) تمرکز زایی (ایجاد تمرکز)

9) سلسله مراتب معین، به طوری که هر کارمند از خود موقعیت وظایف خود در سازمان (ایجاد چارت سازمانی کارامد و متناسب با ابعاد سازمان)

10) آگاهی از اهداف و اهداف.

11) تساوی و عدالت در تعاملات میان کارکنان و مدیران.

12) ثبات کار و موقعیت برای اطمینان از حداقل گردش کار کارکنان و مدیران.

13) توسعه نابجا و ابتکار فردی.

14) ایجاد روحیه صمیمیت و دلگرمی جمعی و حفظ روحیه کارکنان و مدیریت.

هنری فایول :

((در مدیریت هیچ چیز مطلقی وجود ندارد و به ندرت پیش می آید که یک اصل را در شرایط مشابه دو برابر بکار بگذاریم، و برای تغییر شرایط باید به صورت مجازی در نظر بگیریم.))